1. Η άναρχη τεχνολογική – βιομηχανική ανάπτυξη: Υπέρμετρη / ανορθόλογη και χωρίς μακροπρόθεσμο σχεδιασμό ανάπτυξη του υλικοτεχνικού πολιτισμού σε βάρος του ηθικοπνευματικού σκέλους = έμφαση στην υλική / ποσοτική ανάπτυξη, απώλεια του μέτρου, ροπή στην υπερβολή = = εντατική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου - ο άνθρωπος άρχισε να εκμεταλλεύεται τη φύση και τον πλούτο της με ρυθμούς ταχύτερους από εκείνους με τους οποίους η ίδια η φύση αναπληρώνει τα αποθέματά της.
2. Η απληστία / πλεονεξία / το κυνήγι της υλικής υπερανάπτυξης == εκτοπίστηκε το όραμα της ευημερίας χάριν της ευμάρειας και του υλικού ευδαιμονισμού== οδήγησαν τον άνθρωπο να μην αντιστέκεται σε κανέναν υλικό πειρασμό. Αντιμε¬τωπίζει, έτσι, και τη φύση σαν μηχανή και τη θεωρεί ως άψυχη ύλη.
3. Ο άνθρωπος θεωρεί τη φύση αντίπαλο του και πηγή για εκμετάλλευση. Νομίζει ότι είναι ο κατακτητής και ο κάτοχος της και δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει χρέος να την προστατεύσει και να την αντιμετωπίσει με σεβασμό
4. Καταναλωτισμός / υλικός ευδαιμονισμός: το κυνήγι της αφθονίας και η στρεβλή αντίληψη του ανθρώπου για την ευτυχία = σπατάλη / πλεονεξία / απομύζηση του φυσικού πλούτου- ψευδαίσθηση ότι η φύση είναι ανεξάντλητη σε αποθέματα
5. Η αστικοποίηση = στα μεγάλα αστικά κέντρα υποβαθμίζεται συστηματικά το περιβάλλον =αστυφιλία – συσσώρευση / συνωστισμός πληθυσμού – επέκταση του τεχνητού σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος – κυριαρχία της κάθετης δόμησης / των τεράστιων όγκων τσιμέντου – εξάλειψη ελάχιστων εστιών πράσινου – έλλειψη ελεύθερου χώρου – κυκλοφοριακή συμφόρηση – νέφος / ατμοσφαιρική ρύπανση – ηχορύπανση - συσσώρευση απορριμμάτων
6. Ο εγωισμός / ατομικισμός: το χρησιμοθηρικό πνεύμα της εποχής, η απληστία του σύγχρονου ανθρώπου που αποτιμά τα πάντα με βάση το ατομικό υλικό του συμφέρον, η κοντόφθαλμη και εγωιστική αντίληψη του ανθρώπου για την προοπτική της ζωής του που δεν έχει καμία συλλογικότητα ή μέριμνα για το μέλλον των επερχόμενων γενεών
7. Τα ισχυρά βιομηχανικά κράτη: τακτική επιβολής και εκ¬μετάλλευσης πάνω στις αναπτυσσόμενες χώρες (πχ. τακτική πολυεθνικών εταιρειών / μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών χωρών που επεκτείνουν τον έλεγχό τους στις ασθενέστερες χώρες , εκμεταλλεύονται ασύδοτα το φυσικό τους πλούτο χωρίς καμία μέριμνα για το περιβάλλον
8. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα εμποδίζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις να πράξουν τα αυτονόητα, δηλ. να εφαρμόσουν το νόμο, να συγκρουστούν με τα ισχυρά συμφέροντα
9. Η έλλειψη παιδείας και σωστής ενημέρωσης του κοινού : απουσία οικολογικής συνείδησης και ευαισθησίας
10. Η ανοχή ισοδυναμεί με συνενοχή: η τακτική της αδιαφορίας, ο εφησυχασμός, η παθητικότητα = διευκολύνουν τη διαιώνιση των προβλημάτων και επιτρέπουν σε όσους λυμαίνονται το φυσικό περιβάλλον να συνεχίζουν την ασύδοτη δράση τους
2. Η απληστία / πλεονεξία / το κυνήγι της υλικής υπερανάπτυξης == εκτοπίστηκε το όραμα της ευημερίας χάριν της ευμάρειας και του υλικού ευδαιμονισμού== οδήγησαν τον άνθρωπο να μην αντιστέκεται σε κανέναν υλικό πειρασμό. Αντιμε¬τωπίζει, έτσι, και τη φύση σαν μηχανή και τη θεωρεί ως άψυχη ύλη.
3. Ο άνθρωπος θεωρεί τη φύση αντίπαλο του και πηγή για εκμετάλλευση. Νομίζει ότι είναι ο κατακτητής και ο κάτοχος της και δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει χρέος να την προστατεύσει και να την αντιμετωπίσει με σεβασμό
4. Καταναλωτισμός / υλικός ευδαιμονισμός: το κυνήγι της αφθονίας και η στρεβλή αντίληψη του ανθρώπου για την ευτυχία = σπατάλη / πλεονεξία / απομύζηση του φυσικού πλούτου- ψευδαίσθηση ότι η φύση είναι ανεξάντλητη σε αποθέματα
5. Η αστικοποίηση = στα μεγάλα αστικά κέντρα υποβαθμίζεται συστηματικά το περιβάλλον =αστυφιλία – συσσώρευση / συνωστισμός πληθυσμού – επέκταση του τεχνητού σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος – κυριαρχία της κάθετης δόμησης / των τεράστιων όγκων τσιμέντου – εξάλειψη ελάχιστων εστιών πράσινου – έλλειψη ελεύθερου χώρου – κυκλοφοριακή συμφόρηση – νέφος / ατμοσφαιρική ρύπανση – ηχορύπανση - συσσώρευση απορριμμάτων
6. Ο εγωισμός / ατομικισμός: το χρησιμοθηρικό πνεύμα της εποχής, η απληστία του σύγχρονου ανθρώπου που αποτιμά τα πάντα με βάση το ατομικό υλικό του συμφέρον, η κοντόφθαλμη και εγωιστική αντίληψη του ανθρώπου για την προοπτική της ζωής του που δεν έχει καμία συλλογικότητα ή μέριμνα για το μέλλον των επερχόμενων γενεών
7. Τα ισχυρά βιομηχανικά κράτη: τακτική επιβολής και εκ¬μετάλλευσης πάνω στις αναπτυσσόμενες χώρες (πχ. τακτική πολυεθνικών εταιρειών / μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών χωρών που επεκτείνουν τον έλεγχό τους στις ασθενέστερες χώρες , εκμεταλλεύονται ασύδοτα το φυσικό τους πλούτο χωρίς καμία μέριμνα για το περιβάλλον
8. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα εμποδίζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις να πράξουν τα αυτονόητα, δηλ. να εφαρμόσουν το νόμο, να συγκρουστούν με τα ισχυρά συμφέροντα
9. Η έλλειψη παιδείας και σωστής ενημέρωσης του κοινού : απουσία οικολογικής συνείδησης και ευαισθησίας
10. Η ανοχή ισοδυναμεί με συνενοχή: η τακτική της αδιαφορίας, ο εφησυχασμός, η παθητικότητα = διευκολύνουν τη διαιώνιση των προβλημάτων και επιτρέπουν σε όσους λυμαίνονται το φυσικό περιβάλλον να συνεχίζουν την ασύδοτη δράση τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου