ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Οι σημαντικότεροι σταθμοί στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι : «Η Διακήρυξη της Αμερικάνικης ανεξαρτησίας» το 1776 , «Η Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη» στα πλαίσια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 καθώς και «η Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου» που ψηφίστηκε από το νεοσύστατο το 1948 ΟΗΕ , με νωπές τις μνήμες του Ολοκαυτώματος και των καταστροφών του Β Παγκοσμίου πολέμου.

ΟΡΙΣΜΟΙ

  Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που έχεις απλώς επειδή είσαι Άνθρωπος

  Είναι ο τρόπος με τον οποίος αναμένεις ενστικτωδώς και το αξίζεις ως άτομο να σου φέρονται οι άλλοι

  Είναι η θεσμοθετημένη έκφραση , αναγνώριση και κατοχύρωση των θεμελιωδών ελευθεριών του ανθρώπου, των βασικών διεκδικήσεών του από το κράτος, τη συντεταγμένη Πολιτεία και τους κοινωνικούς φορείς, προκειμένου να :

α) διασφαλίζονται οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις για την αξιοπρεπή διαβίωσή του

β) προστατεύεται από λογής αυθαιρεσίες και παραβιάσεις τόσο από το ίδιο το κράτος όσο και ιδιωτικούς φορείς που επιβουλεύονται την ακεραιότητά του

γ) παρέχονται τα αναγκαία μέσα για την ευημερία και προκοπή του

     Δικαίωμα είναι ένα αγαθό που όλοι οι άνθρωποι το δικαιούν­ται, όπως το δικαίωμα της ζωής ή το δικαίωμα της ψήφου, το δι­καίωμα της ελεύθερης έκφρασης, το δικαίωμα στη μόρφωση κ.ά. Αυτά τα δικαιώματα δεν αρκεί να διακηρύσσονται σε Συντάγματα, σε νόμους ή σε διεθνείς συμβάσεις. Πρέπει να τηρούνται στην πράξη για να μπορούμε να ζούμε με ελευθερία, ασφάλεια και αξιοπρέπεια.

·        Ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που απολαμβάνει ο άνθρωπος λόγω της ανθρώπινης ιδιότητάς του και ανεξάρτητα από φυλή , εθνικότητα , θρήσκευμα και τόπο διαμονής.

·        Με τον όρο ανθρώπινα δικαιώματα εννοούμε τη δυνατότητα του ανθρώπου να ζει και να δραστηριοποιείται σύμφωνα με τους νόμους , για να ολοκληρώνεται και να πετυχαίνει τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του σε όλους τους τομείς.

     ΔΙΚΑΙΩΜΑ -ΚΑΘΗΚΟΝ: Σύμφωνα με το Θουκυδίδη, είναι η «δίκαιη απαίτηση» από το άτομο της ελευθερίας του να δρα, με σκοπό τη διασφάλιση των συμφερόντων του ή των συμφερόντων του συνόλου στο οποίο ανήκει. Άρα, το δικαίωμα είναι η αξίωση που πηγάζει από το νόμο (γραπτό ή άγραφο) και το δίκαιο, το σύνολο των απαιτήσεων που πηγάζουν από την εκτέλεση του καθήκοντος. Γι' αυτό και κάθε δικαίωμα για τον άνθρωπο είναι συγχρόνως και καθήκον τόσο απέναντι στον εαυτό του όσο και απέναντι στους συνανθρώπους του.

 

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες μας επιτρέπουν να αναπτύξουμε πλήρως και να χρησιμοποιήσουμε τις ανθρώπινες αρετές μας, τη νοημοσύνη μας, τα ταλέντα μας και τη συνείδησή μας και να ικανοποιήσουμε τις πνευματικές και άλλες ανάγκες μας. Αυτά βασίζονται πάνω στις αυξανόμενες απαιτήσεις της ανθρωπότητας για μια ζωή μέσα στην οποία η έμφυτη αξιοπρέπεια και η αξία κάθε ανθρώπου θα τυγχάνει σεβασμού και προστασίας.

Η κεντρική έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η εγγε­νής αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Ο σεβασμός αυτής της αξιοπρέ­πειας είναι η μόνη αξία πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί η αρμονία και η συνεργασία ανάμεσα στα άτομα, στα θεσμικά όρ­γανα και στα έθνη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σύμφυτα με την ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι παγκόσμια- είναι το θεμέλιο της δι­καιοσύνης και της ειρήνης· είναι το θεμέλιο της ανθρώπινης φύσης- χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζούμε ως ανθρώπινα όντα.

Η αποστέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών δεν είναι μόνο μια ατομική και προσωπική τραγωδία αλλά επίσης δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, ενσπείροντας τη βία και τη σύγκρουση μέσα και μεταξύ κοινωνιών και εθνών. Όπως δηλώνει η πρώτη πρόταση της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια "αποτελεί τον ακρογωνιαίον λίθο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο".

 

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Η Οικουμενική Διακήρυξη είναι η πιο πλατιά αναγνωρισμένη δήλωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και χαρα­κτηρίζεται «ως κοινό ιδανικό για όλους τους λαούς και όλα τα έθνη». Η πιο αποτελεσματική διεθνής κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιω­μάτων είναι ουσιώδης προϋπόθεση της διεθνούς ειρήνης και προόδου.

Σύμφωνα με το πνεύμα αυτής της δέσμευσης υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 10 Δεκεμβρίου 1948 -ημέρα που σήμερα γιορτάζεται σ' ολόκληρο τον κόσμο ως Ημέρα Ανθρωπί­νων Δικαιωμάτων.  

Από την έκδοση του Ελληνικού τμήματος Διεθνούς Αμνηστίας (εκδόσεις Πλέθρον, 1987)

Ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών  συνδέει στις δύο πρώτες φράσεις του τη βούληση για την εξασφάλιση της ειρήνης στον κόσμο με τη διακήρυξη της πίστης στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα:

 «Εμείς οι Λαοί των Ηνωμένων Εθνών αποφασισμένοι να σώσουμε τις ερχόμενες γενεές από τη μάστιγα του πο­λέμου, που δύο φορές στα χρόνια μας έφερε στην ανθρωπό­τητα ανείπωτη θλίψη, να διακηρύξουμε και πάλι την πίστη μας στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, στην αξιοπρέπεια και στην αξία του ανθρώπου, στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών και μεγάλων και μικρών εθνών...»

Έτσι αναγνωρίστηκε διεθνώς ότι ο σεβασμός για τα αναφαίρε­τα δικαιώματα του ανθρώπου αποτελεί το θεμέλιο της ελευθε­ρίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο. Η παραγνώ­ριση αυτής της αξίας μπορεί να οδηγήσει σε εξέγερση ή πόλεμο ως διέξοδο στην αφόρητη πίεση· η παραγνώριση αυτής της αξίας οδήγησε στις βαρβαρότητες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελεσματική διεθνής κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιω­μάτων είναι ουσιώδης προϋπόθεση της ελευθερίας, της διεθνούς ειρήνης και προόδου στον κόσμο.

 Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.

Τα 30 άρθρα της Οικουμενικής Διακήρυξης ορίζουν

Α. ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 1.      Ελευθερία και ισότητα στα δικαιώματα.

 Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα

      2.Το δικαίωμα για δίκαιη και ίση μεταχείριση, απαγόρευση κάθε μορφής διακρίσεων

      3.      Το δικαίωμα στη ζωή, ελευθερία, προσωπική ασφάλεια

     4.      Απαγόρευση της δουλείας.

    5.      Απαγόρευση των βασανιστηρίων, απάνθρωπων ποινών και κακομεταχείρισης

   6.      Το δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας.

    7.      Το δικαίωμα της ισότητας απέναντι στον νόμο.

   8.      Το δικαίωμα της νομικής προστασίας.

    9.      Απαγόρευση της αυθαίρετης σύλληψης, κράτησης, εξορίας

   10. Το δικαίωμα για τίμια δίκη.

  11. Εξασφάλιση αμερόληπτης δικαστικής κρίσης (Το τεκμήριο της αθωότητας)

  12. Το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής.(Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του)

   13. Το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης. .

   14. Το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου.

   15. Το δικαίωμα της ιθαγένειας.

   16. Το δικαίωμα του γάμου (χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας και με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων)

    17. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.

   18. Ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. 

   19. Το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης.

   20. Το δικαίωμα των ειρηνικών συγκεντρώσεων και του συνεταιρι­σμού. 

Β. ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

21.  Το δικαίωμα της συμμετοχής στα δημόσια πράγματα. --

Γ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ -ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ -ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτι­στικά Δικαιώματα που καταρτίστηκε μαζί με το Διεθνές Σύμφω­νο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα τέθηκε σε ισχύ στις 3 Ιανουαρίου 1976 Εκφράζει την πεποίθηση ότι η προαγωγή των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, όπως και των ατομι­κών και πολιτικών δικαιωμάτων είναι «υψίστης σημασίας για την πλήρη αναγνώριση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αξίας και για την επίτευξη των θεμιτών επιδιώξεων του κάθε ατόμου. το ιδεώδες του ελεύθερου, του απαλ­λαγμένου από φόβο και ένδεια ανθρώπινου όντος, δεν μπορεί να  πραγματοποιηθεί παρά μόνον εφόσον δημιουργηθούν οι προϋπο­θέσεις κάτω από τις οποίες ο καθένας θα μπορεί να απολαμβάνει τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά του δικαιώματα, όπως και τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματά του.

Τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα εξα­σφαλίζουν την ικανοποίηση των περισσοτέρων φυσικών αναγκών του ανθρώπου και η συνειδητοποίηση τους μας φέρνει πιο κοντά στο ιδεώδες της κοινωνίας των ίσων πολιτών. Από το βαθμό συ­νειδητοποίησης των δικαιωμάτων αυτών στις διάφορες κοινωνίες εξαρτάται και η δυνατότητα των πολιτών τους να ασκούν τα ατο­μικά και πολιτικά τους δικαιώματα.

 22. Το δικαίωμα για κοινωνική προστασία.

Η κοινωνία έχει χρέος να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου.

 23. Το δικαίωμα στην εργασία.

-δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργία.

- δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.

- δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.

- δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

24. Το δικαίωμα στην ανάπαυση και τον ελεύθερο χρόνο

25. Το δικαίωμα για επαρκές βιοτικό επίπεδο.

-δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.

-Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

26.  Το δικαίωμα στην εκπαίδευση (Πρέπει να είναι δωρεάν και υποχρεωτική στη στοιχειώδη και υποχρεωτική βαθμίδα . Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες)

27. Το δικαίωμα ελεύθερης συμμετοχής  στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.

28. Το δικαίωμα της προστασίας των δικαιωμάτων.

29.  Καθήκοντα προς την κοινότητα και σεβασμό των δικαιωμάτων. (Τα δικαιώματα συνεπάγονται υποχρεώσεις. Ελευθερία χωρίς αίσθηση ευθύνης εύκολα εκφυλίζεται σε κατάχρηση της ελευθε­ρίας.)

30.  Επαγρύπνηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων.

                          ΤΡΙΤΗ ΓΕΝΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

     Περιεχόμενο της τρίτης γενιάς αποτελούν εκείνα τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται όχι σε μεμονωμένα άτομα αλλά σε ομάδες ή που μπορούν να εφαρμοστούν μόνο από την κοινωνία των κρατών στο σύνολό της. Στη μεταπολεμική περίοδο, παρατηρείται μια συστηματική και διαρκής αυξητική τάση διεθνοποίησης της προστασίας των ατομικών ελευθεριών. ταυτίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα τρίτης γενιάς με τα δικαιώματα αλληλεγγύης, αυτό συντελείται επειδή αυτά τα δικαιώματα βασίζονται σε κοινωνική ή διακρατική αλληλεγγύη.

     Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η συνακόλουθη απελευθέρωση τεράστιων δυνατοτήτων που μπορεί να αξιοποιήσει κάθε άνθρωπος συνεπάγεται ι. τον εμπλουτισμό του περιεχομένου πολλών δικαιωμάτων, όπως η ελευθερία της έκφρασης, η ελευθερία της επικοινωνίας και η προστασία της ιδιωτικής ζωής, αλλά και ιι. την ανάδειξη νέων δικαιωμάτων.

     Πιο συγκεκριμένα, τα ανθρώπινα δικαιώματα της 3ης γενιάς έχουν στόχο την προστασία του ανθρώπου από τις επεμβάσεις της τεχνολογίας και της εξουσίας. Η θεμελίωσή τους αποτελεί αίτημα που απορρέει από την τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, την εμφάνιση της κοινωνίας της πληροφορίας και την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.  Εδώ εντάσσεται το δικαίωμα για την ανάπτυξη, την ειρήνη, την προστασία από την ένδεια, το δικαίωμα σε ακέραιο φυσικό περιβάλλον, το δικαίωμα στην ανάπτυξη, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών, το δικαίωμα στο πολιτιστικό περιβάλλον κοκ

Ειδικότερα:

·                    ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (ως προϋπόθεση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και ασφαλιστικής δικλίδας για το μέλλον των επερχόμενων γενεών). Το περιεχόμενο του νέου αυτού δικαιώματος είναι θεμελιώδες για δύο βασικούς λόγους: αφενός δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να βιώνει αρμονικά με τη φύση και με αξιοπρέπεια και ευημερία, και αφετέρου, να έχει χρέος να προστατεύσει και να βελτιώσει το περιβάλλον για αυτόν και για τις γενιές του αύριο. Το δικαίωμα του περιβάλλοντος, εκφράζει το συλλογικό ενδιαφέρον για την προστασία του και δεν ταυτίζεται με προσωπικά συμφέροντα ατόμων. Παράλληλα, επιδιώκει τη δημιουργία καθώς και διατήρηση συνθηκών που να εξασφαλίζουν τη ψυχική και πνευματική υγεία, κοινωνική πρόοδο, αξιοπρέπεια και παιδευτική ανάταση των πολιτών με μια λέξη ποιότητα ζωής.

•               Το δικαίωμα στο πολιτιστικό περιβάλλον: Το διεθνές ενδιαφέρον για τα πολιτιστικά αγαθά ως ιστορικό παρελθόν και μνημεία του κάθε έθνους κράτους, δεν σημαίνει ότι ο πλούτος των αγαθών αυτών ανήκει μόνο στα έθνη εκείνα που είναι θεματοφύλακές τους. Απεναντίας, αυτά τα αγαθά αποτελούν τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του ανθρωπίνου γένους. Υπό την έννοια ότι ο πολιτισμός ανήκει σε όλους και αποτελεί κοινό αγαθό, είναι δικαίωμα συλλογικό που εκφράζει το συλλογικό ενδιαφέρον για την προστασία του πολιτιστικού ή πιο σωστά πολιτισμικού περιβάλλοντος . Επίσης, επιδιώκει την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και για το συμφέρον του ανθρώπου και για τον πολιτισμό καθ’ εαυτό ως αυτοτελή αξία. Τέλος, είναι και δικαίωμα αλληλεγγύης εφόσον επιδιώκει την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς για την ανθρωπότητα του μέλλοντος

•                Δικαίωμα των ατόμων και των λαών για προστασία από τους καινοφανείς κινδύνους που εγκυμονούν α. η παγκοσμιοποίηση (απώλεια πολιτισμικής ταυτότητας, έλεγχος από τους ισχυρούς της γης), β. οι εξελίξεις στη μοριακή βιολογία, τη γενετική π.χ. ανάγνωση γενετικών κωδίκων, γενετική τροποποίηση τροφίμων, κλωνοποίηση (ενδεχόμενες παρενέργειες στην υγεία και την ψυχολογία του ανθρώπου, τις ανθρώπινες σχέσεις) γ. τα πρόσφατα τεχνολογικά επιτεύγματα: τηλεπικοινωνίες, διαδίκτυο, ψηφιακή τεχνολογία, ραντάρ (παρέχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης της σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας κ.λπ., παραβιάζοντας έτσι τα «προσωπικά δεδομένα» του ατόμου).

•               Το δικαίωμα στην πολιτισμική διαφορετικότητα, αφού ζούμε σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης των κοινωνιών, πολιτισμικού συγκρητισμού, συνεχών μετακινήσεων ατόμων και ομάδων, που διαμορφώνουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα των σημερινών κοινωνιών.

•               Στην 3η γενιά μπορούν να προστεθούν ακόμη ο πληροφοριακός αυτοκαθορισμός =η ελευθερία του πολίτη να επιλέγει τις πηγές πληροφόρησής του, κάτι που δεν είναι αυτονόητο στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

•                 Τα δικαιώματα των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.

•                 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ